Eskiatzaile susmagarria
Eskiatzaile bat ia neguko asteburu guztietan joaten zen Izabara menditik eskiatzera, baina egun batean ez zen itzultzen eta bere familia SOSera deitu zuen, ez zuten aurkitu bera bere apartamentuan agertu baizik.Bi zauri zituen aurpegian eta aurpegia zikina odola idorturik zegoelako. Bere familiakoek galdetu zioten ea zerekin egina zituen harramazka horiek, baina berak ez zuen ezer erantzuten.
Aste guztia pasa zuen ezer esan gabe eta hurrengo asteburuan berriro joan ziren Izabara eta bera ere eskiatzera joan zen, ohikoa egiten ari zen baina ez zuen hitzik esaten.
Horrela hilabete bat inguru eman zuen eta bere familiakoek susmatu zuten eskiatzera joaten zenean zerbait egiten zuela. Jarraitu zioten baina oso ongi eskiatzen zuen eta ezin izan zuten jarraitu eta hurrengo astebururako eskiatzaile profesional bat alokatu zuten.
Hurrengo asteburua heldu zen eta eskiatzaile profesionalak eskiatzailea jarraitu zuen eta egiten zuen guztia ikusi zuen. Orduan bere familiakoei esan zien hurrengo esteburuan eramango ziela bere eskiatzailea zer egiten zuen ikustera, baina baldintza batekin; asteburu hori eta hurrengoa ordaindu behar ziotela eta familiakoek onartu zuten proposamena.
Hurrengo asteburua ailegatu zen. Eskiatzailearen familiakoak eskiatzaile profesionalaren atzetik zihoazen, baina oso motela zen mutiko bat zeramaten eta gainera traketsa zen; erritmo normal batean bi ordu kostatzen zuena hiru ordu eta erdi iraun zuen.
Azkenean iritsi ziren eta Camille, Nere, basoilarra eta eskiatzailea mozkorturik ikusi zituzten, abesti hau abesten: "A mi me gusta el pipiriripipi"...
