Mintzo naiz isilik...

Mintzo naiz isilik...

IGERABIDE, Juan Kruz: "Mintzo naiz isilik...".

LABURPENA: Liburu hau asmakizunez osaturik dago, ipuin bat dago soilik. Asmakizunak zortzi taldeetan sailkaturik daude: "janariak", "tresnak", "animaliak", "zerukoak", "landareak", "gorputzekoak", "jantziak" eta "bereziak". Ipuina Tibeteko ipuina da.
Tibeteko ipuina: Gizon bat hilzorian zegoen eta bere urre guztia Sonami, bere semeari, eman zion. Semeak monasterio batera joan zen denboraldi batez eta, urre guztia, lagun bati utzi zion. Itzuli zenean urrearen bila joan zen eta lagunak urrea hauts bihurtu zela esan zion. Orduan, Sonamek lagunari semeak zainduko zizkiola esan zion eta lagunak semeak utzi zizkion. Sonamek bi tximu erosi zituen eta lagunari bere semeak tximu bihurtu zirela esan zion eta berriz haur bihurtzeko urrea behar zuela. Sonamek urrea hartu eta lagunaren semeak atera eta lagunari eman zizkion. Sonameklaguna begiratu eta lagunak Sonam eta barrezka hasi ziren biak.

IRITZIA: Asmakizunak gustatu zaizkit eta ipuina asko gustatu zait. Asmakizunak nahiko zailak ziren, horregatik, irakurri, erantzuna pentsatu eta liburuaren amaierako erantzunetan begiratzen nuen... horregatik liburua oso astuna egin zait.
Nire klasekoei ez nieke liburua gomendatuko oso astuna baita.